یادآن مردان نیکو وکریم

یادباداز دوستان نازنین

ازشمال وشرق وازیسرو یمین

مردمانی عاشق کاروتلاش

درپی نان حلال اندرمعاش

یارهم بودیم اندرروستا

گاهِ سیری و به گاهِ ناشتا

پرهیاهو،جنب وجوش وپهلوان

لوطیِ میدانِ رزم ومهربان

پنجه میکردیم دردستان هم

پنجه ای ازنوع نیکی وکَرَم

مدرسه جای همایشهای ما

جای توپ وتورو جای پای ما

عصرها چون عاشقانِ درفراق

رو به سوی مدرسه با اشتیاق

روزهاسرگرم بازی می شدیم

تاغروب ازکارراضی می شدیم

مدرسه آن روز دیواری نداشت

سنگ وخشت ومنع وحصاری نداشت

باز بودآغوش گرمش بهرما

داشت اندردل همیشه مهرما

بشکندآن دست که محروم کرد

این جوانان را زآن شور ونبرد

ازچه این پاره زمین محبوس شد

مایه ای از حسرت و افسوس شد

باز بگشاییداین دیواررا

برکنید ازپایه این حصاررا

شولمیهای جوان! چون ما شوید

چون قدیمی ها وبی پروا شوید

بهرورزش گردهم آییدجمع

همچو آن پروانگانِ دورِ شمع

شولمی ! شولم بیا آباد کن

جسم و جانش رازغم آزاد کن

متشـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــکــرم مخلص شما: عاشوری 5/5/92

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: