یکی درکوه شولم داد میزد
خلایق را همه فریاد میزد
که چوپانان چرا نی را شکستند
رمه را وانهاده، کلبه بستند
چرادیگر صدای بره ای نیست
بزی تشنه به آب دره ای نیست
همه جا در سکوت وبی صدا است
زمین گویی به دردی مبتلا است
شبان دیگر کلاه ازسر گرفته
سگان گله را هم گر گرفته
زسقف خانه ای دودی نخیزد
چراغی را کسی نفتی نریزد
کسی را رغبت کوه و دمن نیست
به جنگل رفتن وعشق چمن نیست
رسد هرآنکه دستش بردهانش
نهاده خاندان و دودمانش
عجایب خلقتی در دستها است
موبایل و گوشی ودردوبلا است
به جای گاو ماشینها به دشتند
زشولم تا به فومن تا به رشتند
خدایا کوه را دیگر رمه نیست
خبر از بادوباران وزمه نیست
شعر از : شیرمحمد عاشوری....(استفاده با ذکر منبع بلا مانع است)
94/10/8

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: