چند روز پیش از طرف پسر عمویم رسول به جشن عروسی دخترش دعوت شدم. عروسی روز پنجشنبه 6/6/93 و در روستای " کوچیَه چال" که منطقه ای بین روستای کلرم و ماکلوان ودر مسسیر جاده فومن به شهرک تاریخی ماسوله است برگذارمی شد. غروب روز پنجشنه  به قصد شرکت در این جشن عروسی، از رشت به سوی فومن وماسوله راه افتادم.تا کوچیه چال حدود یکساعت راه بود ، هوا تاریک شده بود که با پرس وجو از اهالی محل نشانی خانه داماد را پیدا کردیم..خانه داماد بربالای تپه ای با هوای مفرح وخنک واقع شده بود .از جاده باریک و اسفالت شده به سمت چپ فرعی ای وجود داشت که به منزل داماد کشیده میشد این فرعی سنگلاخ وشیب تندی داشت وبه زحمت با ماشین می شد از آن بالا رفت.

از حدود یک کیلومتری مانده به خانه داماد (آقای غلام پسند)، ودر مسیر جاده دسته دسته خانواده روستاییان را  می دیدیم که به سمت متزل داماد و به قصد شرکت در جشن عروسی در حال حرکتند. به هر زحمتی بود وبا عبور از سربالایی به منزل داماد رسیدیم .صدای موزیک و خواننده که از طریق باند قوی پخش میشد درکوه ودمن وهمه جا طنین افکنده واهالی محترم روستای کوچیه چال رابه سرور اورده بود. شب شده بود وتقریبا ساعت بیست وربع میشد که به نزدیکی حیاط خانه دامادِ پسر عمویم رسیدیم جا برای پارک ماشین نداشتیم وجاده خاکی هم کم عرض بود و نمی شد ماشین را به امان خدا رها کرد. در کنار خانه ای نزدیک خانه داماد بودیم که سرو کله جوانی پیدا شد که پیرهنی سفیدو شلواری سرمه ای پوشیده وکراواتی هم زده بود فوری رفت توی حیاط آن خانه وبرگشت که برود صدایش کردم وجشن عروسی را به ایشون تبریک گفته ونیز گفتم ببخشید قربان من پسر عموی پدر عروس خانم هستم اجازه میدید ماشینمون را توحیاط شما پارک کنیم .گفت خواهش میکنم اختیار دارید ما در خدمت شماییم وخلاصه ما را تحویل گرفت بنابر این ماشین را در حیاط ایشان پارک کرده وخیالمان از این بابت راحت شد.. خانه داماد در پنجاه متری بالاتر از این خانه که ماشین را در آن پارک کردیم قرار داشت با پیموده سربالایی به حیاط خانه پدرِ داماد رسیدیم.حیاط اندکی شیب داشت بسیار وسیع وپهن ودراز یود و گنجایش دوسه هزار نفر وبیشتر را داشت.خانواده داماد با خوش سلیقگی  قسمت بزرگی از فضای برگذاری جشن را باداربست وپلاستیک رنگی مسقف کرده ولامپهای رنگی و کاغذها وپرچمهای الوان آویزان نموده وجلوه زیبا وتماشایی بخشیده بود .تمام فضای بزرگ حیاط خانه را صندلیهای رنگارنگ پلاستیکی پوشانده بود ومعلوم بود داماد فکر پذیرایی از انبوه میهمانان را از پیش کرده بود. در قسمت پایین محل استقرار عروس وداماد تزیین شده ومحل رقص وپایکوبی نیز آراسته شده بود. دسته موزیک وآوازخوانها نیز که لباسی مخصوص وبه رنگ آبی پوشیده بودند  در همان قسمت مستقر بوده وتند تند برنامه های شاد موسیقی اجرا میکردند ودخترکان وبانوان مشغول رقص وپایکوبی بودند .محشری برپا بود که مپرس!

در سمت چپ محوطه حیای دیواری از پرده پلاستیکی ابی رنگ گشیده و در آنسوی آن محل پذیرایی شام مهمانان را تدارک دیده بودند .ساعت نزدیک ده شب بود که جنب و جوشی در قسمت اقایان که در انتهای حیاط قرار داشت بوجود آمد وعده ای به سمت وسط مسیری که از انتهای حیاط تا محل استقرار عروس وداماد بود و از میان دو ردیف مدعوین که اکثرآ بانوان بودند میگذشت، روانه شدند .معلوم شد موقع سرو شام است وباید با دادن کادوی عروس وداماد به سوی بخش سرو غذا رفت من هم رفتم قاطی صف شدم وبا رسیدن به عروس و داماد هدیه خود را داده وسپس رفتم برای صرف شام .شام عبارت بود از پلو با مرغ و کمی آب مرغ ودوغ و زیتون . غذارا در بشقاب پلاستیکی می ریختند وبه دست مدعوین می دادند  البته چند ردیف میز هم قرار داده بودند اما کاقی نبود به هر زحمتی بود گوشه ای را پیدا کرده وشامم راخوردم. در این جشن با رویداد  مهمی  مواجه شدم وآنهم دیدار تصادفی با یکی از صمیمی ترین وبهترین دوستان ایام نوجوانی وجوانی ام بودکه آخرین بار حدود بیست وپنج سال پیش ایشان را دیدم ودیگر ندیدم وبسیار مشتاق دیدار ایشان بودم که در این جشن تصادفی به هم رسیدیم که در سمت قبلی شرح دادم و.

نظرات شما عزیزان:

darya

ساعت18:39---27 شهريور 1393

سلام.
واای باورم نمیشه این چه سالن عروسی
مثل تالار میمونه کاش منو دعوت میکردی

جلال گنجارودی

ساعت7:02---19 شهريور 1393

[وب سایت]

آقا سلام و عرض تبریک
http://neveshtehayejalal.blogfa.com

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: