فصل خزان رفت وزمستان رسید

سوزشِ سرما به گلستان رسید

بلبل وقُمری زنَوا مانده باز

سار و قناری نَنوازد به ناز

رَخت سپیدی به تن آورده کاج

داده همه برگ و بر وبار باج

خاک در آمیخته با برگ و آب

رفته زچشم چمن از سوز خواب

نیست نشان از رخ زیبای گل

نی خبر از عطر دل افزای هُل

بسته رُخ از جلوه گری آفتاب

برده تن از عشوه گری در حجاب

دلبر سرما که بنامند برف

آمده در سرسره بازی به صرف

می سرد از سر سره یِ آسمان

چرخ زنان، ناز کنان،بی امان

رنجه کند با قدم خویش خاک

رخنه کند در دل هرسنگ وچاک

خانه به قندیل بیاراسته

یخ زده از بام و فروخاسته

خفته به آغل پی فرجام دام

دیده به در دوخته با فکر خام

درپی آن است که کام آورد

بیخ دهن یونجهِ خام آورد

............................

..............................

درپی دی لشکر بهمن روان

گفته به اسفند که در پس بمان

چون به ظفر باز کشیدیم دست

درپی ما گیر به شمشیر دست

شعر زمستان من آمد به سر

باد درودم به شما سر به سر

شعر از عاشوری1392/10/3

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: